Faculty of Polish Studies

26 XII 2014 zmarł w Bostonie  Stanisław Barańczak, jeden z największych powojennych poetów polskich, nieoceniony tłumacz, któremu zawdzięczamy przekłady  twórczości m.in. Johna Donne'a,  Emily Dickinson, Thomasa Hardy'ego i ponad dwudziestu dzieł dramatycznych Szekspira;  wybitny eseista, znakomity krytyk literacki i teoretyk literatury.   Urodzony w 1946 w Poznaniu,  debiutował  w 1965 wierszem pt. Przyczyny zgonu opublikowanym w "Odrze", a w 1968 roku tomikiem wierszy Korekta twarzy. Od 1969 pracował w Zakładzie Teorii Literatury Instytutu Filologii Polskiej i Klasycznej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, w 1977 za działalność opozycyjna usunięty z uczelni, przyjęty z powrotem w 1980. Członek i założyciel Komitetu Obrony Robotników. W 1981 roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie na wydziale slawistyki Harvard University w Cambridge - od 1984  jako profesor - wykładał literaturę polską. W 1999 r. za tomik Chirurgiczna precyzja przyznano mu Nagrodę Nike. W 2006 r na wniosek Rady Wydziału Polonistyki otrzymał doktorat honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Z chwilą śmierci Stanisława Barańczaka  kultura polska traci jednego z najwybitniejszych swoich przedstawicieli.