W 2018 roku obchodzimy 50. rocznicę zrywu 1968 – wydarzeń, które dziś pozostają dla wielu symbolem rewolucji „w imię codziennego życia” i jako takie okazują się nieodmiennie ważne dla tradycji materialistycznie zorientowanych badań sztuki i kultury.
W związku z tym Ośrodek Badań nad Awangardą UJ, Katedra Krytyki Współczesnej UJ – we współpracy z Pracownią Literatury po 1989 r. Uniwersytetu Wrocławskiego, Zakładem Literatury Amerykańskiej Uniwersytetu Łódzkiego oraz czasopismem naukowym „Praktyka Teoretyczna” – organizują konferencję Nowe/stare. Materializm w literaturze, sztuce, krytyce.
Wzmagającemu się od około dekady zainteresowaniu „nowym materializmem” bądź „nowymi materializmami” w filozofii towarzyszą próby przełożenia tego odnowionego entuzjazmu na pole sztuki i literatury. Uwaga wielu badaczek i badaczy, krytyczek i krytyków kieruje się więc w stronę możliwości spojrzenia na dzieło/tekst z perspektywy nieantropocentrycznej i posthumanistycznej, w stronę badań afektywnych czy czerpiących z neuroestetyki; ale też w stronę praktycznego zainteresowania materialną „obecnością” dzieła, produkcją nośników, wizualnością tekstu. Nowe materializmy chcemy rozumieć szeroko, zawieszając pytania o new materialism jako konkretny, posiadający spójne założenia czy cele nurt współczesnej filozofii. Centralne pytanie konferencji brzmiałoby więc: co znaczy dziś w praktyce – w pracy krytycznoliterackiej i krytycznokulturowej, w badaniu konkretnych dzieł sztuki i literatury – skupienie na materialności dzieła/tekstu? Co to znaczy uprawiać dziś materialistyczną teorię/historię/krytykę sztuki i literatury? Co rozumiemy przez „materialny wymiar” przedmiotu naszych badań?