9 lipca w wieku 74 lat zmarł w Krakowie Leonard Neuger – historyk literatury i tłumacz, profesor języka i literatury polskiej w Instytucie Slawistyki Uniwersytetu Sztokholmskiego, wybitny ambasador kultury polskiej w Szwecji i szwedzkiej w Polsce. W latach 1965–1971 ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, po czym związał swą karierę naukową z Uniwersytetem Śląskim (1974–1982), na którym uzyskał doktorat w roku 1978, a po latach tytuł profesora honorowego. Był na tej uczelni jednym z założycieli Solidarności. Już jako student prowadził działalność opozycyjną, w czasie wydarzeń marcowych aresztowano go i uwięziono za próbę tworzenia niezależnej organizacji studenckiej. Więziony również po internowaniu w grudniu 1981 roku. Nie mając szans na powrót do pracy naukowej, w roku 1983 wyjechał do Szwecji, skąd powrócił przed sześcioma laty, by zamieszkać ponownie w rodzinnym Krakowie. Współpracował z czasopismami emigracyjnymi, Szwedzkim Radiem i BBC. Opublikował ponad 200 prac naukowych, krytycznych i eseistycznych. Tłumaczył na polski utwory Tomasa Tranströmera, Carla Michaela Bellmana, Erika Johana Stagneliusa, Rity Tornborg; Harry’ego Martinsona; Katariny Frostenson i innych. W jego dorobku znalazły się tomy Dosyć żartów (1993), Z perspektywy tłumacza. Szkice o literaturze szwedzkiej (1996), Pomysły do interpretacji. Studia i szkice o literaturze polskiej (1997), Ćwiczenia z wrażliwości. Duże i małe szkice literackie (2006), Zwierciadło. Andriej Tarkowski w rozmowie z Jerzym Illgiem i Leonardem Neugerem (2017), Wierutne bajki dla dorosłych dzieci (2018). Pisał między innymi w „Dekadzie Literackiej”, „Tekstach Drugich”, „Zeszytach Literackich”, „Signum” i „Lyrikvännen”. Laureat Svenska Akademiens Översättarpris (1989); Svensk-Polsk Samfundets Pris (1991); Författarfondens Premium (1992). Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (1993) i Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (2004). Członek Związku Pisarzy Szwedzkich, Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, członek Towarzystwa Bellmanowskiego w Szwecji i Stowarzyszenia Slawistów Szwedzkich.

Dziekani Wydziału Polonistyki