Katedra Teorii Literatury UJ zaprasza na spotkanie z cyklu „Ku nowej teorii”:
O różnicy płciowej w filozofii Luce Irigaray – wokół książki „Poetyka rozkwitania” Katarzyny Szopy
Przedmiotem rozmowy Mateusza Skuchy i Katarzyny Szopy będzie nowa książka śląskiej literaturoznawczyni – „Poetyka rozkwitania. Różnica płciowa w filozofii Luce Irigaray”. Czwartkowe wydarzenie, organizowane przez Katedrę Teorii Literatury UJ, otwiera zarazem serię „Ku nowej teorii” – cyklu spotkań dyskusyjnych, podczas których prezentowane będą nowości wydawnicze z dziedziny teorii literatury, innowacyjne idee, odświeżające koncepcje.
Dysputanci:
dr Katarzyna Szopa - adiunkt w Instytucie Nauk o Literaturze Polskiej UŚ. Jej zainteresowania badawcze koncentrują się wokół literatury oraz współczesnych teorii feministycznych, a w szczególności wokół filozofii Luce Irigaray, w której seminariach uczestniczyła i której poświęciła rozprawę doktorską pisaną pod opieką prof. Krystyny Kłosińskiej. Autorka monografii naukowej Poetyka rozkwitania. Różnica płciowa w filozofii Luce Irigaray (Lupa Obscura, Wydawnictwo IBL, 2018). Od 2014 roku współpracuje z prof. Luce Irigaray, wraz z którą współorganizuje wydarzenia naukowe, konferencje i promocje książek oraz prowadzi stronę internetową filozofki: www.workingwithluceirigaray.com. Tłumaczyła teksty Luce Irigaray na język polski. Publikowała m.in. na łamach „Pamiętnika Literackiego”, „Czasu Kultury”, „Praktyki Teoretycznej”, „FA-artu” i „Śląskich Studiów Polonistycznych”.
dr hab. Mateusz Skucha – adiunkt w Katedrze Teorii Literatury. Ukończył filologię polską oraz Gender Studies na Uniwersytecie Jagiellońskim, tam również uzyskał stopień doktora w 2011 roku. Jego zainteresowania badawcze obejmują literaturę XIX wieku oraz krytykę feministyczną, teorię gender i queer, Masculinities Studies, a także kulturę chińską. Od 2005 jest Sekretarzem Krakowskiego Komitetu Okręgowego Olimpiady Literatury i Języka Polskiego. Jest autorem książek: Niesytość pragnienia. W kręgu młodopolskiej liryki kobiet (2016), Ładni chłopcy i szalone. Męskość i kobiecość w późnym pisarstwie Józefa Ignacego Kraszewskiego (2014) oraz wielu artykułów, które publikował m.in. w „Pamiętniku Literackim”, „Tekstach Drugich”, „Ruchu Literackim”, „Wielogłosie”, „Wieku XIX” i w książkach zbiorowych.
O książce (Katarzyna Szopa, "Poetyka rozkwitania. Różnica płciowa w filozofii Luce Irigaray", Instytut Badań Literackich PAN 2018):
Poetyka rozkwitania... Katarzyny Szopy, choć napisana przez literaturoznawczynię, jest w istocie książką filozoficzną. Rozplątując węzły myśli i pisarstwa Luce Irigaray, badaczka czyni to w sposób, który nie pozbawia tego dyskursu jego niepowtarzalnych właściwości, ale zarazem sprawia, iż staje się on bardziej zrozumiały i przystępny. Jest szansa, iż publikacja tej monografii pogłębi i poszerzy w świecie polskiej humanistyki wiedzę o fascynującym intelektualnie oraz formalnie dorobku Irigaray, zainspiruje do dalszych nad nim studiów i pozwoli zrewidować interpretacyjne schematy, jakie wokół niego narosły.
− prof. dr hab. Ewa Kraskowska
Sposób czytania dziel Irigaray, jaki proponuje Katarzyna Szopa, jest w moim odczuciu niezwykle oryginalny, a wynika on z głębokiego namysłu nad pracami filozofki i wiąże się ściśle z uważną, nastawioną na dialog lekturą relacyjną. [...] Autorka wydobywa z tekstów Irigaray najważniejsze wątki tematyczne, pokazuje ich płynne migrowanie do kolejnych tekstów, ich harmonijny rozwój czy raczej rozkwit. [...] Czytelnik otrzymuje w ten sposób do rąk nie jakąś kolejną nudną monografię, w której zreferowano cudze poglądy, ale świetnie ustrukturowany tekst, który pulsuje wieloma odcieniami znaczeń wydobytymi z kontekstów psychoanalitycznych, socjologicznych czy filozoficznych. Być może to właśnie ślady lektury relacyjnej sprawiają, że ten tekst przemierza niejednorodny rytm uchwycony w pismach Irigaray, jej komentatorek, filozofów, do których odwołuje się autorka J’aime á toi. Poza tymi rytmami jest jeszcze wyraźnie wyczuwalny rytm samej Autorki − niepodważalny ślad niepowtarzalnej tożsamości.
− prof. dr hab. Adam Dziadek