Henryk Markiewicz urodził się 16 XI 1922 r. w Krakowie. Był profesorem Uniwersytetu Jagiellońskiego, członkiem krajowym rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk i członkiem czynnym Polskiej Akademii Umiejętności.  Był wieloletnim zastępcą redaktora naczelnego „Pamiętnika Literackiego”  (1960-1993) i redaktorem naczelnym „Polskiego Słownika Biograficznego” ; pełnił też funkcję redaktora „Biblioteki Studiów Literackich”  i członka rady naczelnej „Obrazu Literatury Polskiej XIX i XX wieku”.  W latach  1948-1968 pracował w Instytucie Badań Literackich PAN, a od 1950 do 1992 r. w Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 1970-1977 (i później: 1984-1992) był kierownikiem Zakładu Teorii Literatury i Poetyki Historycznej Instytutu Filologii Polskiej UJ; następnie,  w latach 1977-1984, pełnił funkcję dyrektora Instytutu Filologii Polskiej UJ. W latach 1972–1990 przewodniczył Komitetowi Nauk o Literaturze PAN. W 1986 r. został wybrany na członka Senatu UJ.  W 1993 otrzymał nagrodę honorową krakowskiej filii Fundacji Kultury Polskiej, a w 1996 doktorat honoris causa Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie i Uniwersytetu Gdańskiego. Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1953), Krzyżem Kawalerskim (1954), Krzyżem Oficerskim (1964) i Krzyżem Komandorskim (1983) Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1979). Zmarł 31 X 2013 r. w Krakowie. 
Był uczonym o wielorakich, wszechstronnych, głębokich zainteresowaniach, które zjednały mu powszechne uznanie i opinię niezwykłego erudyty. Zajmował się historią literatury polskiej  lat 1864-1939, ze szczególnym uwzględnieniem formy  powieściowej (Prus i Żeromski 1954; Tradycje i rewizje 1957; Pozytywizm 1978).  Ważnym polem jego badań była teoria literatury i metodologia badań literackich (O marksistowskiej teorii literatury 1952; Główne problemy wiedzy o literaturze 1965; Przekroje i zbliżenia dawne i nowe 1976; Literaturoznawstwo i jego sąsiedztwa 1989; Teorie powieści za granicą 1995) oraz poetyka: zarówno historyczna, jak i opisowa (Wymiary dzieła literackiego1984). Był pionierskim badaczem rodzimego literaturoznawstwa i krytyki literackiej (Polska nauka o literaturze 1981; Świadomość literatury 1985; Dialogi z tradycją 2007). Był też redaktorem ważnych antologii Teoria badań literackich w Polsce (tom I–II, 1960), Współczesna teoria badań literackich za granicą (1970–1992) oraz Sztuka interpretacji (tom I–II, 1971). Opracował edycje pism Bolesław Prusa, Stefana Żeromskiego, Władysława Reymonta, Piotra Chmielowskiego, Stanisława Tarnowskiego, Stanisława Brzozowskiego Tadeusza Boya-Żeleńskiego i Zygmunta Łempickiego. Wydał wraz z prof. Andrzejem Romanowskim słownik cytatów Skrzydlate słowa (1990). W 2020 roku pod redakcją prof. Teresy Walas ukazała się książka, Pisma ostatnie, w której zebrane zostały artykuły, eseje, wywiady i polemiki powstałe w ostatniej dekadzie życia Profesora. 
29 listopada br. o godz. 12.00 odbędzie się uroczystość odsłonięcia na fasadzie budynku przy ul. A. Grottgera 1 tablicy poświęconej prof. Henrykowi Markiewiczowi. Serdecznie zapraszamy całą Społeczność Wydziału do wzięcia w niej udziału.