Gwara i tekst

W dniach 27-28 września na naszym Wydziale odbyła się konferencja „Gwara i tekst", zorganizowana przez Katedrę Historii Języka i Dialektologii. W naszych murach gościliśmy liczną reprezentację uczonych z najbardziej liczących się ośrodków naukowych, zajmujących się dialektologią i socjolingwistycznym badaniem obszarów wiejskich w Polsce. Na nasze zaproszenie odpowiedzieli także dialektolodzy ukraińscy (Narodowa Akademia Nauk Ukrainy i Uniwersytet im. Iwana Franki we Lwowie), rosyjscy (Rosyjska Akademia Nauk, Sankt Petersburg), czescy (Uniwersytet Ostrawski) i angielscy (Uniwersytet Oksfordzki). Cieszy, że wśród uczestników pojawiło się liczne grono młodych badaczy, a wśród nich spora grupa naszych obiecujących młodszych pracowników naukowych, utalentowanych doktorantów i absolwentów. Konferencję należy zdecydowanie ocenić jako sukces naukowy i organizacyjny. Szczególnego splendoru dodało jej miejsce obrad plenarnych (sala Libraria, Collegium Maius), a także gorąco przyjęty tam koncert naszej studentki, p. Moniki Makowskiej, uzdolnionej skrzypaczki i polonistki zarazem, która z godną podziwu wirtuozerią wykonała cykl utworów N. Paganiniego z akompaniamentem mistrza Jana Oberbeka (gitara klasyczna). W ten sposób nauka znalazła znakomitego sojusznika w sztuce. Obrady koncentrowały się wokół takich zagadnień, jak: teoretyczne i metodologiczne podstawy rozwoju dialektologii, perspektywy badawcze nowych obszarów zainteresowań (np. lingwistyka tekstu), mówioność tekstów gwarowych i jej znamiona, rozwój dialektalnego językoznawstwa korpusowego, nowe idee w leksykologii i leksykografii gwarowej, eksperymentalne badania fonetyki gwarowej, etnolingwistyka, badania socjolingwistyczne języka wsi, problemy świadomości językowo-kulturowej jej mieszkańców, stylizacja gwarowa, obecność gwary w nowych kontekstach kultury (np. reklama) i in. Na koniec  należy podkreślić, że konferencja stała na bardzo dobrym poziomie naukowym, godnym miejsca, gdzie dialektologia polska wzięła swój początek za sprawą Lucjana Malinowskiego, Kazimierza Nitscha i ich uczniów.

Kazimierz Sikora