Katedra Języka Polskiego jako Obcego

Adres
ul. Grodzka 64
31-044 Kraków
Telefon
12 663 18 13

Katedra Języka Polskiego jako Obcego istnieje na Wydziale Polonistyki UJ od 2005 r., czyli od chwili powstania tego Wydziału. Stanowi ona bezpośrednią kontynuację Zakładu Językoznawstwa Stosowanego do Nauczania Języka Polskiego jako Obcego, powstałego w 1980 r. w Instytucie Badań Polonijnych UJ zamiast działającego od 1965 roku Studium Języka Polskiego dla Cudzoziemców UJ. Zmiana nazwy ze Studium na Zakład Językoznawstwa Stosowanego miała w intencji kierownika Zakładu doc. dra W. Miodunki, podkreślić znaczenie badań naukowych dla rozwoju i unowocześnienia nauczania polszczyzny jako języka obcego i drugiego. Zgodnie z tym założeniem pracownicy Zakładu z jednej strony prowadzili badania i zdobywali stopnie naukowe, a z drugiej – pracowali jako lektorzy języka polskiego. Konsekwentnie prowadzona polityka kadrowa zaowocowała 13 doktoratami oraz 8 habilitacjami pracowników Katedry.

Skład osobowy Katedry Języka Polskiego jako Obcego

prof. dr hab. Wacław Cockiewicz

dr hab. Robert Dębski 

dr hab. Piotr Horbatowski

dr hab. Iwona Janowska – kierownik

dr hab. Ewa Lipińska

dr hab. Waldemar Martyniuk

dr hab. Anna Seretny

dr hab. Wiesław Stefańczyk

dr Małgorzata Banach

dr Dominika Bucko

dr Tamara Czerkies

dr Magdalena Knapek

dr Rafał Młyński

dr Adriana Prizel-Kania

dr Agnieszka Rabiej

dr Paulina Wójcik-Topór

mgr Joanna Machowska

mgr Stanisław Mędak

mgr Danuta Pukas-Palimąka

mgr Magdalena Szelc-Mays

mgr Marzena Wawrzeń

 

emerytowani pracownicy Katedry:

prof. dr hab. Władysław Miodunka

 

Informacja o prowadzonej pracy naukowo-badawczej

Badania naukowe prowadzone w Katedrze Języka Polskiego jako Obcego koncentrują się wokół tematów:

  • nauczania części systemu językowego polszczyzny (np. gramatyki, słownictwa, frazeologii);
  • nauczania sprawności językowych (np. mówienia, rozumienia ze słuchu, rozumienia tekstów pisanych, pisania po polsku);
  • kultury polskiej jako obcej;
  • metod i podejść stosowanych w nauczaniu języków obcych (np. podejścia komunikacyjnego, podejścia zadaniowego);
  • nauczania języka polskiego jako obcego wspomaganego komputerowo (ang. CALL);
  • motywacji osób uczących się języka polskiego jako obcego;
  • kształcenia nauczycieli języków obcych (pedeutologii);
  • dwujęzyczności polsko-obcej (indywidualnej i zbiorowej) w różnych krajach świata (np. w Brazylii, Australii, Argentynie, Mołdawii, na Bliskim Wschodzie);
  • kontaktów językowych polsko-obcych (np. polsko-francuskich, polsko-arabskich);
  • polszczyzny i jej nauczania w różnych krajach osiedlenia Polonii (np. w USA, Australii, Wielkiej Brytanii);
  • tworzenia podstaw glottodydaktyki porównawczej;
  • historii nauczania języka 

Więcej informacji >>